Czy można gdzieś mieszkać całe życie i dać się zaskoczyć nietypową atrakcją turystyczną? Ruiny nazistowskiej fabryki benzyny syntetycznej w Policach były moim odkryciem w tym tygodniu. Dzięki koleżance z pracy poznałam historię tego niezwykłego miejsca.

Historia fabryki w Policach

Na miejsce przyjeżdżamy popołudniu. Nie wiemy, co nas czeka, bo Hania, która jest miłośniczką historii przed wyjściem radzi tylko ubrać wygodne buty. Okazuje się, że leśną drogą idziemy zwiedzać olbrzymi teren, na którym mieściła się nazistowska fabryka benzyny syntetycznej Hydrierwerke Pölitz AG, istniejąca w latach 1938–1945.

W zakładach zlokalizowanych na powierzchni 200 hektarów pracowali robotnicy cywilni oraz przymusowi, jak i więźniowie zakładów koncentracyjnych. Z węgla powstawało tutaj paliwo ciekłe m.in. na potrzeby wojska niemieckiego. Produkcja zakończyła się na kilka miesięcy przed końcem wojny – w kwietniu 1945 weszli tu Sowieci, którzy następnie demontowali obiekt.

Jak obecnie wygląda fabryka benzyny w Policach?

Hania prowadzi nas zalesionym terenem, na którym oglądamy ruiny budynków. Czasem idziemy ścieżką, czasem przedzieramy się przez wysokie trawy. Budynki nie są odrestaurowane. Przy niektórych z nich znajdziemy tablice informacyjne – częściowo zamalowane graffiti. Oglądamy bunkry, zespół silosów, hale produkcyjne czy zalane podziemia. 

Takie buszowanie po ruinach ma swój urok. Jest dziko, mamy nielimitowany czas, możemy poczuć industrialny klimat. Myślę jednak, że miejsce ma dużo większy potencjał i można je lepiej wykorzystać. W trakcie wycieczki na myśl przychodzi mi Exploseum w Bydgoszczy, czyli Centrum Techniki Wojennej DAG Fabrik Bromberg, które było dawną tajną pohitlerowską fabryką zbrojeniową, a obecnie jest niezwykłym muzeum. Fabryka w Policach mogłaby być równie ciekawa, a nawet jeszcze lepiej zagospodarowana, bo teren jest ogromny. 

Niemniej jednak nawet w obecnej formie jest intrygująca. Spacer polecam wszystkim, którzy kochają historię, schrony i podziemia. Jeśli mieszkacie w Szczecinie, pojedźcie do Polic, żeby przekonać się, co się tutaj działo kilkadziesiąt lat temu.