Zwiedzanie Parku Narodowego Banff zaczynamy od Johnston Canyon, wąwozu Johnston nazwanego od człowieka, który go odkrywa w latach 80. XIX wieku. W tym czasie górnicy poszukują fortuny wzdłuż świeżo położonych torów Pacyficznej Kolei Kanadyjskiej. Kiedy marzenia Johnstona o bogactwie nie wypalają, opuszcza on to miejsce, pozostawiając w nim tylko swoje nazwisko.

Na początku XX wieku Walter i Marguerite Camp kupują herbarciarnię w tej okolicy. W tym czasie jedynym szlakiem jest tylko mała ścieżka prowadząca do Lower Falls (niższych części wodospadu). Walter i Marguerite w czasie swoich wędrówek odkrywają 6 kolejnych wodospadów, a następnie powstaje szlak konny do Upper Falls (wyższych części wodospadu). W 1974 roku gdy wąwóz staje się coraz bardziej znany, Parks Canada zaczynają wymieniać drewniane mostki na stalowe konstrukcje.

My mamy czas przejść trasę do Lower Falls, która robi na nas ogromne wrażenie. Podobnie jak pod Niagarą, o której możecie przeczytać we wcześniejszym wpisie, mamy szansę poczuć wodospad na własnej skórze – tyle, że tym razem bez pelerynek.

Wyciąg w Lake Louise

Następnymi punktami w naszym planie są jeziora Louise i Moraine. Niestety, gdy dojeżdżamy, miejsc na parkingu brak. Jedziemy więc dalej na kolejkę gondolową do miejscowości Lake Louise. Na miejscu okazuje się, że w cenie biletu możemy mieć nie tylko obiad, ale także darmowy transport nad jezioro.

Na początek wsiadamy więc na wyciąg – do wyboru macie gondolę lub krzesełka. Widok zdecydowanie lepszy jest przy zjeździe, dlatego proponuję Wam wjechać gondolą, a zjechać na krzesełku. My niestety robimy na odwrót. W punkcie widokowym na wysokości 2088 m n.p.m oglądamy szczyty gór Banff – m.in. Mt Temple – 3544 m n.p.m, a także niebieskie Jezioro Louise.

Jezioro Louise

Po obiedzie wsiadamy do shuttle busa, który wiezie nas nad najbardziej znane jezioro w kanadyjskich Górach Skalistych – Lake Louise. Na miejscu rozumiemy, dlaczego wjazd na parking był niemożliwy. Tutaj po prostu są tłumy! To pierwsze tak bardzo oblegane miejsce podczas naszej wizyty w parkach narodowych w Kanadzie. O zdjęcie z widokiem na lodowiec Victoria trzeba walczyć. My przechodzimy jednak kawałek dalej – idziemy wzdłuż jeziora, gdzie jest znacznie mniej osób.

Natural Bridge w Parku Narodowym Yoho

Shuttle busem wracamy na parking przy kolejce gondolowej i jedziemy dalej. Tym razem do Parku Narodowego Yoho. Choć nie jest duży, nie jesteśmy go w stanie zobaczyć całego. Wybieramy więc dwa punkty. Pierwszy to Natural Bridge, czyli most z kamieni.

Jezioro Szmaragdowe, Emerald Lake

Drugim miejscem jest Emerald Lake, którego ja fanka Jeziora Szmaragdowego w Puszczy Bukowej nie mogłam sobie odpuścić. Nie wiem, czy to sentyment do Szczecina, czy jednak faktyczny urok tego jeziora, sprawia, że żałuję, że nie mamy czasu spędzić kilku dni w domkach położonych praktycznie nad wodą. Jest bardzo klimatycznie.

Jezioro Moraine

Na koniec wracając, próbujemy ponownie wjechać pod jezioro Moraine. Zaczyna padać, więc i parking się rozluźnia i udaje nam się zwiedzić to miejsce, które zostało po raz pierwszy odkryte przez Samuela Allena w 1894 roku.

Komentarz. Planując podróż do Parku Narodowego Banff, musicie liczyć się z większymi tłumami niż w Jasper. Jest pięknie, ale jednak bardziej komercyjnie. Warto zrobić sobie plan B na wypadek przepełnionych parkingów lub skorzystać z transportu autokarami w najbardziej oblegane miejsca.